De afgelopen tijd ga ik als een speer. Nou ja, een beetje overdreven misschien. Maar het gaat goed. Het lopen laat hier en daar nog wel eens wat te wensen over, maar verder energie te over. Op het lopen word ik ook nog wel eens aangesproken. Door de mensen die niet weten dat ik MS heb: ”Ben je geopereerd of zo?”, “Herstellend van een blessure?” Door de wat meer ingewijden: ”Lopen gaat wat minder?” Ach, het is wat het is, de ene keer gaat het redelijk en soms gaat het wat slechter. De kans dat ik ooit nog een marathon ga lopen is vrijwel nihil, denk ik. Ik kan altijd nog deelnemen aan het Ministry of silly walks. Het genoeg optillen van mijn linkerbeen gaat niet altijd goed. Gevolg is dat ik wel eens struikel en overdreven gezien mijn been niet voldoende optil en in plaats hiervan een zwaai naar links maak.
Maar zonder Fampyra geloof ik niet dat
het lopen veel slechter gaat. Wat in ieder geval nu veel beter gaat is slapen.
Dat is zo fijn. Het afgelopen jaar heb ik denk ik het belang van een goede
nachtrust echt wel onderschat. Ik was mezelf niet, het hele jaar nog niet
geweest. Daar waar ik eerst boos was om die stomme regeling dat je een tijdje moest
stoppen, voordat je weer opnieuw de medicijnen krijgt voorgeschreven, ervaar ik
het nu als een openbaring. Het is alsof ik mezelf de hele tijd heb voorgehouden
dat de Fampyra helpen zou. Vanaf het moment dat ik Fampyra innam, ben ik meer
gaan lopen. Korte wandelingetjes door de wijk. Het idee dat het wat beter ging.
Een stukje verder, een stukje sneller. Meer oefening dus. Er volgden periodes
dat het inderdaad goed ging, maar soms was het ook niet alles. Maar nu, een
tijdje zonder, gaat het ook best. Ach, toch weet je het niet, het kan ook zijn
dat dit toevallig een goede periode is. Het is moeilijk om vast te stellen wat
het effect van een medicijn is of wat het effect is van je verbeelding. Wat is
oorzaak en wat is gevolg? Sport ik veel, omdat het goed gaat of gaat het goed
omdat ik veel sport?
Hoe dan ook, ik ben er maar druk mee.
Maximaal inschrijven bij de sportschool, meerdere keren in de week meedoen aan
de groepslessen bij het zwembad en dan nog twee keer in de week een half uurtje
ondersteuning en oefening bij de fysiotherapie. Tegelijkertijd weet ik dat ik
er maar van moet genieten zolang het goed gaat, want ik vertrouw het nog niet
helemaal. Er kan zo weer een mindere periode aanbreken. Waar ik trouwens
momenteel ook minder last van heb is spierpijn. Misschien was dat ook wel een
bijwerking van de Fampyra. Misschien ook niet, want ik geloof dat ik daar bij
tijd en wijle ook al eerder last van had. In ieder geval kan het niet door het
vele sporten komen, want ondanks dat ik dat nu zoveel doe heb ik minder last.
Ik let de laatste tijd wel wat beter op mijn eten. Zorg dat ik voldoende
eiwitten binnenkrijg. Voor het herstel van de spieren. Ik eet namelijk al een
hele tijd bijna geen vlees, dus is het wel een beetje opletten dat je wel
genoeg binnenkrijgt.
Maar misschien verbeeld ik me dat ook
maar allemaal.
