Langzamerhand komen we enigszins uit de
lockdown. De strenge coronamaatregelen worden wat versoepeld. Voor mij betekent
het dat ik weer fysiotherapie heb sinds een paar weken. Ook ga ik weer naar aquafit
in het zwembad. Alles is nog wel een beetje anders. Het is rustiger overal.
Handen wassen, handen ontsmetten. Bij het zwembad moet je je elke keer
aanmelden, een maximaal aantal deelnemers per groepsles, er is een vaste
éénrichtingslooproute en in de kleedruimtes zijn gedeeltes afgelint, zodat je
niet te dicht bij elkaar komt. Verder word je geacht thuis te douchen, de
douches bij het zwembad zijn niet in gebruik. Net van tevoren komen en zo snel
mogelijk weer weg. De eerste keer deden we mee met maar drie mensen. Dan lukt
het wel om afstand te houden. Langzamerhand komen er meer. Anders dus, dat nog
wel. Toch ben ik heel blij met de dingen die weer mogen. Hopen dat mijn lijf
langzamerhand ook weer wat versoepelt, want tijdens de lockdown had ik flink
last van mijn schouder en voelde ik verder ook steeds meer pijntjes. Een aantal
weken zat ik op het maximale aantal paracetamol en zeurde het nog steeds.
Inmiddels heb ik dat weer af weten te bouwen en is het zonder goed te doen. Het
kan ook zijn dat ik gewend ben geraakt aan het nieuwe normaal, waar pijn een
constante factor blijkt te zijn. Zo zijn er al veel momenten geweest dat ik
moest wennen aan een nieuw normaal. Dat lukt, echt waar. Soms doet het een
beetje denken aan een proef van Expeditie Robinson. Die waar men in de
brandende zon in zee op een paar balkjes moet blijven staan. Elke keer wordt er
een balkje weggehaald en moeten de deelnemers een nieuw evenwicht zien te
vinden. Wie kan het langste blijven staan? Maar ach, zo dramatisch is het ook
niet. Alles went moet je maar denken! Maar nee, het is geen gewenning. Het gaat
echt wel beter.
Overigens ben ik thuis ook wel steeds in
beweging geweest. Ik heb braaf mijn wandelingetjes gedaan. Dat gaat wisselend
trouwens. De ene keer gaat het heel goed en de andere keer wat minder. Met
warmte en in de tuin waar het wat ongelijk is, loop ik wat wankel. Verder heb k
een aantal keer via internet meegedaan aan trainingen en deed ik twee keer in
de week mijn oefeningen voor de therapie. Op de één of andere manier zette dat
toch niet zoveel zoden aan de dijk. Dat zorgde weer voor twijfel. Moet ik
sommige dingen juist wel doen of beter van niet. Belast ik mijn lijf te veel,
of is het juist te weinig. Doe ik de oefeningen niet op de goede manier? Genoeg
om je druk over te maken. Dat heeft gelijk zijn weerslag op mijn lijf. Hoge
spierspanning als gevolg. Maar goed, we kunnen weer en het zal wel langzamerhand
beter gaan. In ieder geval heb ik weer
ondersteuning en begeleiding van mijn fysiotherapeuten.
Vandaag is het tweede pinksterdag. Vanaf
twaalf uur mochten de terrasjes weer open. Prachtig weer, dus het zal overal
vast en zeker erg druk geweest zijn. Wij hebben het vandaag nog maar bij de
tuin gehouden, ook fijn.
