Dinsdag had ik een controleafspraak bij
de neuroloog. Ik ga twee keer per jaar voor controle, de ene keer bij de
neuroloog zelf en de andere keer neemt de MS-verpleegkundige de afspraak voor
haar rekening. Als er iets bijzonders is kom ik er nog vaker en heb ik ook wel
eens een afspraak met allebei. Dit keer gelukkig geen bijzondere dingen aan de
hand. In de week voor de afspraak moet ik altijd even bloed laten prikken,
zodat ik daarvan de uitslag kan krijgen bij de controleafspraak. De
bloeduitslagen waren allemaal prima. Lymfocyten laag, maar binnen de marge. Dat
heeft te maken met de medicijnen. Hoe dan ook alles weer goedgekeurd. Verder
wordt het gebruik van Fampyra geëvalueerd. Ik kan echt wel merken dat ik hier
baat bij heb. Het lopen gaat een stukje beter, meer energie en ook bij de
fysiotherapie merken ze wat verbetering.
Het is natuurlijk niet zo dat ik stevige
wandelingen kan maken opeens, maar ik probeer wel steeds ietsje verder te
lopen. Toen ik mijn activity-tracker net had, was mijn doel om dagelijks 5000
stappen te lopen. Inmiddels lukt het met de Fampyra om dagelijks 10.000 stappen
te zetten. Als ik langere stukken achter elkaar probeer dan merk ik wel dat het
na een tijdje steeds moeizamer gaat, maar ach we komen er wel. Ook herstel ik
dan wel snel.
Dus alles onder controle, tenminste voor
nu dan.
Verder doe ik mee aan IkPas. Dit betekent
dat ik 30 dagen geen alcohol drink en met mij nog een heleboel andere mensen.
Deze IkPas periode loopt van 1 januari tot en met 30 januari, dus morgen zit
het erop. Op zich kostte het me helemaal geen moeite, maar het is niet zo dat
ik de wijntjes nu helemaal heb afgezworen. Ik vind het toch wel lekker om af en
toe een wijntje te drinken. Wel is het zo dat het me goed beviel om eens te breken
met een vaste gewoonte en bewust te zijn dat het ook wel ietsje minder kan.
Voor mij heeft het ook te maken met controle. Het is goed om te merken dat ik
dit kan, dit is prima onder controle.
Af en toe even een pauzeperiode inlassen
is vast wel goed. Het maakt je even bewuster van gewoontes die er zo ongemerkt
insluipen. Ik denk er dan ook over om de volgende IkPas periode ook mee te
doen. Deze duurt 40 dagen en begint op 26 februari.
Eens zien of ik dat ook onder controle
hou.
Gelukkig weet ik dat wel zeker. Bij heel
veel andere dingen is het maar af te wachten wat er gebeurt. Al die controles
die ik heb voor mijn lijf zeggen niets over de toekomst. Eigenlijk alleen voor
het nu en de korte termijn. Geen idee wat er in mijn geheimzinnige
hersenweefsel en de zenuwbanen gebeurt, om over het waarom nog maar te zwijgen.
Het wordt goed gecontroleerd, maar
niemand kan het uitleggen. Is het stabiel? Dat kan je alleen maar over een tijd
zeggen die achter je ligt, niet wat er nog komt. We zullen het wel zien.