Subscribe:

zondag 22 november 2015

Volstrekt normaal

“Mevrouw, u bent volstrekt normaal.” Tenminste volgens mijn internist dan,  afgelopen vrijdag. Hij doelde hiermee op het vlekje op mijn lever, dat volgens de echo precies gelijk was gebleven. Of ik verder volstrekt normaal ben staat natuurlijk te bezien, maar dit is dus goed nieuws. “Fijn als je iemand goed nieuws kan geven!”, glunderde de internist. Mooi, heb ik hem ook weer een goed weekend bezorgd.  Ook de bloeduitslagen waren verder in orde.  De tumormarkers waren niet verhoogd, dus dat is goed. “Hoewel dat natuurlijk geen garantie is dat er nergens een tumor zit”, haastte de internist zich hieraan toe te voegen.  Ach ja, er zijn grenzen aan een goed-nieuws-gesprek natuurlijk.  Ik hoef pas over een halfjaar weer een echo te laten maken voor het vlekje. Hoe dan ook, de schaduw die over mijn zomer hing begint behoorlijk te vervagen. Lekker, heb ik gewoon alleen weer MS.
Dat gaat ook wel redelijk op het moment. Hardlopen is er nog niet echt bij. Tenminste dat heb ik nog niet weer geprobeerd. Ik ben wel steeds van plan om naar mijn woensdagtraining te gaan, maar tot nu toe komt er steeds wat tussen. Voor mezelf wat langer achter elkaar lopen of hardlopen zal nog geen succes zijn, denk ik. Toch weer last van mijn been, ben ik bang. Vanaf komende week heb ik twee keer in de week fysiotherapie. Benieuwd hoe dat gaat bevallen. Ik combineer dat met mijn trainingen in de sportschool. Half uurtje oefenen onder begeleiding en dan mijn vaste rondje fitness.  Verder ga ik naar het zwembad sinds kort. Ik heb besloten dat ik dat leuk ga vinden. De ene keer trek ik heel saai baantjes, de andere keer doe ik mee met aquajoggen. Dus, wel bezig steeds. Zelfs lopen, al is het dan in het water. Valt ook nog niks mee trouwens! Ik leg dus vast wat lijntjes uit, voor het geval dat ik definitief afscheid moet nemen van het hardlopen. Dat doe ik nog niet, want het kan altijd nog een beetje beter gaan. Maar voor het geval dat. Ik moet niet achterom kijken, naar wat ik vroeger allemaal kon. Ik moet vooruit, nieuwe mogelijkheden ontdekken.  Jaja, mooi gezegd, maar  ik denk dat ik daarover nog wel wat gesprekken moet voeren! Maar als ik het maar vaak genoeg zeg, ga ik er zelf misschien ook in geloven.
O ja, ik was ook bij de oogarts geweest. Daar was ook alles goed. Geen macula-oedeem door de medicijnen. Bij hem hoef ik pas volgend jaar weer terug voor een controle. Overigens gaan de medicijnen verder ook heel goed. k heb totaal geen last van bijwerkingen, tenminste niet dat ik weet. De laatste keer dat ik bij de neuroloog was, waren de bloeduitslagen ook goed. Leverfunctie, nierfunctie, witte bloedlichaampjes alles in orde.
Verder staat er half december een afspraak gepland bij de ergotherapeut en bij de psycholoog. De afspraak bij het Roessingh laat nog op zich wachten.

Maar verder, verder gaat het best. Volstrekt normaal.