Ondertussen zijn we vier weken verder. De Gilenya gaat goed. Tenminste
voor zover ik weet. Ik heb geen last van bijwerkingen en raak er al aan gewend
om elke ochtend een capsule in te nemen. Maar…… ja dat heb ik weer. Er is een
grote maar. Op de CT-scan die laatst van het hart is gemaakt was schijnbaar
mijn lever ook in beeld. Daar zit een vlekje. Dus……. Allerlei onderzoeken maar
weer. Net voordat we op vakantie gingen heb ik een echo gehad van de bovenbuik.
Nadat we terug waren kreeg ik de uitslag van de cardioloog, want die had het
onderzoek aangevraagd. Ja, er zit een vlekje dus. En nee, we weten niet wat het
is. Doorverwijzing naar de internist. Eerst waren we hier drie weken verder
mee. Wachten, wachten, wachten. Maar begin van deze week heb ik gebeld of dat
niet sneller kon. Eigenlijk niet, gewoon wachten. Gelukkig werd ik ’s middags teruggebeld,
er had iemand afgezegd. Gisteren had ik mijn eerste afspraak bij de internist.
Ja er zit een vlekje en nee we weten zo niet wat het is. Komende week krijg ik
een CT-scan van mijn buik. Eerst zou ik voorafgaand aan het onderzoek een liter
contrastvloeistof moeten drinken. Gelukkig vindt de radioloog dit niet nodig en
mag het gewoon water zijn. Het is me
wat. Zomer van de ziekenhuisbezoeken, ach ja dan kom je nog eens ergens. Ik
grossier onderhand in de patiëntinformatieboekjes. Daar kan taalkundig gezien
ook nog wel het nodige aan verbeterd worden overigens. Je mag bijvoorbeeld je I-phoon meenemen. Mocht er vragen ontstaan dan kan je de behandelend specialist
raadplegen. Dat valt ons dan weer op.
Maar wat koop je ervoor. De vakantie was leuk trouwens, maar ik had het vlekje
wel meegenomen. Goed verstopt, tenminste dat probeerden we. Deze week was ik
ook nog vrij van mijn werk. Best fijn, lekker piekeren. Gisteren heb ik weer
bloed laten prikken. Dat moet in verband met de eerste weken Gilenya. Er moet
een compleet bloedbeeld bepaald worden na de eerste maand om te kijken of
Gilenya hierop van invloed is. De internist wilde ook nog wat waardes weten,
dus ik kon mooi gelijk door naar het lab. Maandag heb ik een afspraak met mijn
MS-verpleegkundige om even te bespreken hoe het gaat met de nieuwe medicijnen.
Overigens loop ik nog steeds beroerd. Ook in de vakantie had ik hier best last
van. Langere stukken achter elkaar lopen is er niet bij op dit moment. Dan
hebben we het dus niet meer over hardlopen maar over gewoon lopen. Maar verder,
verder gaat het goed. Ik geloof dat ik er nog nooit zo gezond uit heb gezien
dan de laatste tijd. Lekker kleurtje, frisse blik, uitgerust. Wat wil je nog
meer! Deze week weer naar de sportschool geweest. Dat gaat goed. Eén keer
gewoon mijn vaste rondje langs de apparaten en één keer met fysiotherapie
erbij. Gewoon blijven ademhalen, dat gaat het beste.
vrijdag 24 juli 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)